SÜNEN EBU DAVUD

Bablar  –  Konular  –  Numaralar  

MEHDİ BAHSİ

<< 4287 >>

NUMARALI HADİS-İ ŞERİF:

 

حَدَّثَنَا هَارُونُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ حَدَّثَنَا عَبْدُ الصَّمَدِ عَنْ هَمَّامٍ عَنْ قَتَادَةَ بِهَذَا الْحَدِيثِ وَقَالَ تِسْعَ سِنِينَ قَالَ أَبُو دَاوُد و قَالَ غَيْرُ مُعَاذٍ عَنْ هِشَامٍ تِسْعَ سِنِينَ

 

Bize Harun b. Abdullah haber verdi, bize Hemmam'dan naklen Abdüssamed haber verdi. Hemmam'da katâde'den bu (4286 nolu) hadisi rivayet etti. Hemmam rivayetinde "dokuz sene" dedi.

 

 

İzah:

Rasûlullah (s.a.v.) bir halife öldüğünde insanlar arasında kargaşa çıkacağını haber vermektedir. Bundan maksat, bir şahsın ölmesi değil, devlet otoritesinin kalkmasıdır. Çıkacak ihtilâftan Murad'da ehl-i hâl ve'l akdin arasında çıkacak olan an­laşmazlıktır.

 

Bu ihtilâf anında, Medine'den çıkıp, Mekke'ye koşacak olan şahsın bu hareketine sebep ya başa geçmeyi istememesi, ya da çıkan fitneden kork-masıdır. Anılan zatın Mekke'ye kaçmasına sebep, oraya girenin emin olu­şudur.

 

Tîbî, Ebû Davud'un bu hadisi Mehdî konusuna almış olmasına dikkat çekerek, hadiste anılan zatın Mehdî olduğunu söylemektedir.

 

Metinden anlaşıldığına göre, anılan zata Mekke'de biat edilince, ken­disi ile savaşmak üzere Şam'dan bir ordu gönderilecek, fakat, Mekke ile Medine arasındaki Beydâ denilen yere gelince yer yarılıp bu orduyu yutacaktır. İnsanlar, bu Harikulade hadiseyi görünce Şam'ın efdâlleri (ha­yırlıları) gelip ona bîat edecektir.

 

Ebdâl: Bedel kelimesinin çoğuludur. Nihâye'de "Bunlar Evliya ve âbîdlerdir. Tekili bedeldir. Onlardan birisi öldüğünde yerine başkası gel­diği için bunlara bedel denilmiştir" denilmektedir.

 

Süyûtî Mirkat'üs - Suûd'da, Kütüb-ü Sitte içerisinde Ebdâl'in sadece Ebû Davud'un bu hadisinde varid olduğunu söyler.

 

Avnü'l Ma'bud Müellifi, Ebdâl hakkında Kütüb-i Sitte'nîn haricinde­ki hadis kitaplarında birçok hadisin bulunduğunu söylemiş ve şunları nak-letmiştir.

 

Ubâde b. Sâmir (r.a)'den, Merfü olarak rivayet edilmiştir. "Bu üm­metteki ebdâl otuz kişidir" Onların kalpleri Hz. İbrahim (s.a.v.)'in kal­bi üzeredir. Onlardan birisi öldüğünde Allah başkasını kor. "Ahmed b. Hanbel)

 

Ubâde b. Sâmît (r.a)'dan, rivayet edilmiştir. "Ümmetim içerisindeki Ebdâl otuz'dur. Yeryüzü onlarla ayakta durur. Onların hürmetine yağmur yağar ve insanlar onlar sebebiyle yardım görürler." (Taberanî)

 

Avf b. Mâlik (r.a)'den, rivayet edilmiştir;

 

"Ebdâl Şam'hlar arasındadır. Onlar sebebiyle yardım görürler ve onların sayesinde rızıklamrlar." (Taberanî)

 

Hz. Ali (r.a)'den, rivayet edilmiştir;

 

"Bedeller (ebdâl) Şam'dadır. Onlar kırk kişidir. Her biri öldüğün­de Allah yerine başkasını koyar. Onlar sayesinde yağmur yağar. On­ların hürmetine düşmanlara karşı muzaffer olurlar. Onların hürme­tine Şam'hlar azap edilmezler". (Ahmed b. Hanbel)

 

Bu hadisin Hâkim'deki rivayetinde şu ilâvelerde vardır: "Onlar in­sanları çok namaz, çok oruç, ve çok teşbihle geçmediler, ama güzel ahlâk, samimiyet, hüsnüniyet ve kalp temizliği ile geçtiler. Onlar Al­lah'ın hizbidirler".

 

Münâvî, "Ebdâl'm sayısının bu hadiste kırk, az önce geçen bir hadis de otuz olarak anılması zarar vermez. Çünkü onların tamamının kırk, kalple­ri Hz. İbrahim'in kalbi üzere olanları otuz kişidir. On tanesi ise böyle de­ğildir" der.

 

îbn Ömer (r.a)'denrivâyet edildiğine göre Rasûlullah (s.a.v.) şöyle bu­yurmuştur: :Her asırda ümmetimin hayırlıları beşyüzdür. Ebdâl'dc kırktır. Beşyüz ve kırk hiç eksilmez. Bunlardan her biri öldüğünde, beşyüz kişiden Allah (c.c) birisini kırka katar" Sâhâbîler, "Yâ Rasû­lullah onların amellerini bize haber ver" dedi.Efendimiz: "Kendilerine zulmedenleri affederler, kendilerine kötülük yapana iyilik ederler, Allah'ın kendilerine verdiği malı dağıtırlar" buyurdu. (Ebû Nuaym el-İsfahânî, Hilyetü'l - Evliya)

 

Görüldüğü gibi bu hadislerin hepsinde, Rasûlullah Efendimiz, bu üm­met içerisinde otuz ya da kırk sâlih kulun bulunacağım; onların yüzü su­yuna dünyanın ayakta durup, insanların nzıklanacaklarım haber vermiş ve bunları "Ebdâl" diye isimlendirmiştir. Asaib: Hayırlılar demektir. Rasûlullah (s.a.v.) Iraklılar'dan bîate gelecek olanları bu kelime ile ifâde bu­yurmuştur. Aliyyü'I Kân bu kelimenin, (asabe kelimesinin çoğulu olup, Hayırlar manasına geldiğini söyler. Nihayede ise bu keli­menin kelimesinin çoğulu olup on ile kırk kişi arasındaki top­luluk mânâsına geldiğini belirtmiştir.

 

Alimler bu kelimenin, Ebdâl ile yanyana zikredilişini göz önüne alarak hayırlılar mânâsını daha uygun görmüşlerdir.

 

Hadisin devamında Ben-Î Kelp kabilesine mensup birisinin etrafına topladığı ordu ile Mehdi'ye saldıracağı, ama Mağlup olup malarının Meh-dî tarafından ganimet olarak dağıtılacağı bu savaşa katılmayıp ganimetten mahrum olanların, büyük bir fırsatı kaçırmış olacakları bildirilmektedir. Önündeki engelleri aştıktan sonra Mehdi, Efendimizin sünneti üzere ya­şayıp muamele edecek, İslam'ı tam,olarak yerleştirecek ve bir rivayete göre yedi, diğer bir rivayete göre dokuz sene yaşayıp vefat edecek, Müs­lümanlar da onun cenaze namazını kılacaklardır.